تدوین استراتژی‏های توسعه بازار زعفران ایران

زعفران محصولی است که با توجه به ویژگی‏های خاص آن از قبیل ایجاد اشتغال زیاد، نیازاندک به منابع تولیدی نسبت به سایر محصولات وایجاددرآمد مناسب برای استانهای خراسان یک محصول استراتژیک به شمار می‏آید. این محصول همچنین با توجه به قدرت ارزآوری بالا برای کشور نیز حائز اهمیت می‏باشد. هرچنداهمیت استراتژیکی این محصول بر کسی پوشیده نیست اما هیچگاه توجه کافی و مناسب چه دربحث تولید وساماندهی بازار داخلیوچه در زمینه صادرات به آن نشده است و همین عدم توجه و نبود راهبردهای مناسب و در برخی موارد ضعف در اجرای برنامه‏ها و سیاست‏ها موجبات ایجاد مشکلاتی برای این محصول را در بازار داخلی و صادراتی فراهم نموده است. تمرکز اصلی این مطالعه بر روی بازار داخلی و صادراتی این محصول می‏باشد. در بازار داخلی اغلب به دلیل جایگاه ضعیف تولیدکنندگان و عدم حمایت‏های کافی و مناسب از آنان و همچنین وجود ساختارهای نادرست بازار سود فراوانی که در چرخه بازاریابی این محصول به دست می‏آید نصیب واسطه‏ها و دلالان بازار شده و تولیدکنندگان کمترین بهره را از آن می‏برند. در بازار صادراتی نیز زعفران با توجه به سهم عمده آن در تولید جهانی جایگاه واقعی خود را نداشته و به عنوان یک بنگاه مسلط در بازار جهانی مطرح نمی باشد و شهرت و آوازه زعفران ایران به نام سایر کشورها به ثبت رسیده است. لذا با بررسی محیط داخلی و خارجی بازار داخلی و صادراتی این محصول مهم و برشمردن نقاط ضعف ، نقاط قوت ، تهدیدها و فرصت‏ها و استفاده از روشهای تدوین استراتژِی مشکلات مطرح گردیده و راهکارهایمناسب برای رفع آن نیز پیشنهاد می‏گردد. در این مطالعه بااستفاده از ماتریس تحلیل وضعیت به تدوین راهکارهایی برای بهبود وضعیت موجود پرداخته شده است و همچنین با بهره گیری از تکنیک فرایند تحلیل شبکه‏ای سعی شده است راهکارهای پیشنهاد شده رتبه بندی و اولویت بندی شده و وزن و اهمیت هر یک از عواملنیز بدست آید.